Het bijzondere van familieopstellingen is dat representanten niets hoeven te kunnen of te weten. Sterker nog, hoe minder ze weten, des te beter het vaak werkt.
Wanneer je als representant uitgenodigd wordt om een plek in de ruimte te vinden, word je ‘bewogen’. Het is moeilijk voor te stellen als je dat nog nooit ervaren hebt, maar dat is wat er gebeurt. Je wordt bewogen naar een bepaalde plek toe (of je blijft bewegen), je kan naar de grond getrokken worden, je kan gaan wankelen, allerlei emoties ervaren (verdriet, boosheid, angst). Ook kan je ineens iets weten over een andere representant of over het (familie)systeem wat je onmogelijk kón weten… je ervaart dus via je lichaam en je geest.
We weten niet hoe het mogelijk is dat dit zo werkt, en wij vinden dat ook volstrekt onbelangrijk. Zolang we er maar mee werken kunnen.
Belangrijk is nog om te realisteren dat iedereen dit kan, én dat het ongevaarlijk is. Ook al kun je veel ervaren tijdens het representeren, wanneer je er weer ‘uitstapt’ is het voorbij. Wanneer je dan toch nog het een en ander blijft voelen, zijn dat bijna altijd je eigen thema’s die mee resoneren, en dus van jou zijn. En dat is altijd een cadeautje….